Post by Jonathan on Feb 26, 2015 21:06:46 GMT
Langzaam aan werd Jon wakker. Hij lag uitgespreid over een ruime tweezits die bedoeld waren voor mens slecht ter been. Loom rekte hij zich eens uit. Hij duwde zichzelf rechtop, zodat hij met zijn rug tegen de wand aan kon leunen, en keek eens om zich heen. Tevreden constateerde hij dat de trein nog in de remise stond. Het was anders zo vervelend om al gelijk na je slaap geconfronteerd te worden met mensen die je asociaal vonden. Hij stond op en liep richting het toilet. Daar waste hij zijn gezicht even, om daarna terug plaats te nemen op de luxe tweezits.
Jon dacht na over wat vandaag met zijn dag te gaan doen. Misschien moest hij weer eens in het park gaan hangen? Hoewel daar de kans was om onder de voet gelopen te worden. Bedenkelijk schudde hij zijn hoofd. Nah, daar had hij geen zin in. Misschien dan de winkelstraat in? Nope. Te veel volk wat elkaar maar constant voor de voeten slofte. Niemand die daar ooit eens een beetje doorliep. Hm, wat dan? Terwijl Jon onderuit gezakt zat na te denken, hoorde hij dat de trein openging.
Kort erop kwam alle verlichting tot leven en hoorde je een constante brom van de elektrische motor die aanstond. De trein werd een kwartslag gedraaid door het platform. Ze zouden dus gaan rijden. Dat bracht Jon in ieder geval gratis naar het station. Daar zou hij wel verder kijken voor de dag. Langzaam kwam de trein in beweging. Op een rustig tempo reed het de remise uit.
Jon stond op van zijn plek. Hij plukte zijn vest van de leuning af en trok deze aan. Vervolgens liep hij de coupé uit en stelde zich wat verborgen op bij de deuren. Dan zou hij straks onder dekking van de menigte kunnen uitstappen.
Enkele minuten later reed de trein het station binnen. Pas toen de trein volledig tot stilstand was gekomen, gingen de deuren open. Direct drongen mensen zich naar binnen. Jon wachtte even op iets meer stroming, om vervolgens zich achteruitlopend erin te mengen. Uiteraard moest hij zelf een beetje duwen, om vrij baan te krijgen, maar het was hem gelukt. Hij stond nu op het perron en liep van de trein weg op een manier alsof hij zich toch had bedacht.
Jon dacht na over wat vandaag met zijn dag te gaan doen. Misschien moest hij weer eens in het park gaan hangen? Hoewel daar de kans was om onder de voet gelopen te worden. Bedenkelijk schudde hij zijn hoofd. Nah, daar had hij geen zin in. Misschien dan de winkelstraat in? Nope. Te veel volk wat elkaar maar constant voor de voeten slofte. Niemand die daar ooit eens een beetje doorliep. Hm, wat dan? Terwijl Jon onderuit gezakt zat na te denken, hoorde hij dat de trein openging.
Kort erop kwam alle verlichting tot leven en hoorde je een constante brom van de elektrische motor die aanstond. De trein werd een kwartslag gedraaid door het platform. Ze zouden dus gaan rijden. Dat bracht Jon in ieder geval gratis naar het station. Daar zou hij wel verder kijken voor de dag. Langzaam kwam de trein in beweging. Op een rustig tempo reed het de remise uit.
Jon stond op van zijn plek. Hij plukte zijn vest van de leuning af en trok deze aan. Vervolgens liep hij de coupé uit en stelde zich wat verborgen op bij de deuren. Dan zou hij straks onder dekking van de menigte kunnen uitstappen.
Enkele minuten later reed de trein het station binnen. Pas toen de trein volledig tot stilstand was gekomen, gingen de deuren open. Direct drongen mensen zich naar binnen. Jon wachtte even op iets meer stroming, om vervolgens zich achteruitlopend erin te mengen. Uiteraard moest hij zelf een beetje duwen, om vrij baan te krijgen, maar het was hem gelukt. Hij stond nu op het perron en liep van de trein weg op een manier alsof hij zich toch had bedacht.