Een stad waar de wolken de zon overheersen, waar genetische modificatie in opkomst is. Zowel om mensen onsterfelijk te maken (Dit natuurlijk nooit helemaal zou lukken. Maar wel dat ze genezen van verwondingen.), als om fetisj mutanten te creëren.
Zo proberen ze dan ook het kweken op mensen, het doorkweken van zenuwstelsels die meer aan kunnen en zichzelf helen. Maar dit doen ze niet zonder wat hulp van hun gevangenen.
Jonathan: Oké... duidelijk. Niemand heeft kennelijk zin.
Aug 11, 2015 17:55:35 GMT
Rhyme: Jawel ik! Maar het is hoogseizoen bij de pretparken dus is het gewoon heel druk Nog 3 weken en dan is het als het goed is weer rustig!
Aug 16, 2015 13:56:59 GMT
Jonathan: de drie weken zijn geloof ik wel om? Waar is iedereen?! =(
Sept 16, 2015 17:24:55 GMT
Blaze: Sorry, niet de beste post, maar het is iets
Sept 22, 2015 22:08:38 GMT
Lilith: Yay!!! Nu nog ook in andere topics alsjeblieft 0=)
Sept 23, 2015 13:20:02 GMT
Een stad waar de wolken de zon overheersen, waar genetische modificatie in optocht is. Zowel om mensen onsterfelijk te maken (Dit natuurlijk nooit helemaal zou lukken. Maar wel dat ze genezen van verwondingen.), als om fetisj mutanten te creëren.
Zo proberen ze dan ook het kweken op mensen, het doorkweken van zenuwstelsels die meer aan kunnen en zichzelf helen. Maar dit doen ze niet zonder wat hulp van hun gevangenen.
"Tuurlijk, de whisky was hier goed." Zei hij simpelweg en het geld haar kant op schoof. Hij schonk haar een knipoog en wilde het glas vastpakken, toen hij zag wat er gebeurde. Hij rolde met zijn ogen en keek de jongen ongelovig aan. "Dreads zijn zo ouderwets, neem vlechtjes. Net als de benaming zilverlokje." Zei Hunter nonchalant. Hij pakte het glas nu wel vast om de whisky achterover te gieten. De jongen schonk hem enkel een vuile blik, maar keek al snel weer terug naar Lilith. Duidelijk dat hij nog niet klaar was met haar en ergens was het een grappig gezicht om te zien. Hij zette zichzelf enkel voor paal. Hij was al afgewezen, het was duidelijk te zien dat de jongen een ruk gaf aan haar arm, hij wilde haar dichter bij zich brengen. Hunter was daar duidelijk iets minder door gestemd geraakt en zijn hand schoot dan ook uit naar de pols van de man. Zijn vingers klemde zich om zijn pols heen. De geur van bloed drong zijn neus binnen en op dat moment schoten zijn vingers los. De man keek verbaasd naar zijn pols. "Scherpe nagels." Verklaarde Hunter haastig. "Een whisky voor meneer graag. Daarbij doe je het verkeerd." Hij gebaarde naar de man dat hij naar achter moest gaan en zijn ogen schoten over de bar heen. Binnen handbereik lag een doek, echter voelde hij hoe hij de controle steeds meer verloor. De man had wat kleine schrammetjes en het was niet zo dat de jongen zijn nagels geheel door zijn huid had geboord. "Mag ik..." Hij ging over de bar heenhangen, waarna hij zijn lippen enkel vluchtig op die van haar had geplaatst en ondertussen snel de handdoek pakte. "De handdoek even." Zei hij en zichzelf terug duwde en op een kruk ging zitten en serieus zijn nagels van het beetje bloed probeerde te ontdoen. "Was dat het?" Vroeg de jongen met de dreads en Hunter keek verbaasd op. "Was het wat?" "Dat leek niet eens op zoenen." Dit zorgde ervoor dat er een grijns op de lippen van Hunter kwam. "Heb ik meer als jou in ieder geval." Zei hij en daarna weer terugging met het schoonmaken van zijn nagels. Dit had hij echter beter niet kunnen zeggen, want de jongen leek nu meer vastberaden om ook wat te krijgen. Als hij erg irritant ging doen, dan moest Hunter maar een vuist richting zijn hoofd jagen en hopen dat hij dan ging stoppen. "Mag ik nog iets, een simpel bier ofzo?" Vroeg hij toen rustig, hij was nog steeds druk bezig met zijn nagels en wilde het liefst ieder druppeltje eronderuit hebben leek het. Snel pakte hij wat geld en legde het op de bar.
Oct 20, 2016 17:59:11 GMT
Rank
Posts
A rookie
46
When a rose withers, all that remains is a rotting corpse...
Lilith had op de jongeman met de zwarte dreads willen reageren, maar de onbekende klant was haar voor. Hij pakte de pols beet, waardoor de man met de dreads haar losliet. Dat was een lichte opluchting. Al was toen wel snel de geur van bloed op te merken. Fronsend keek Lilith naar de twee. De Aziaat merkte op dat de ander het ook nog eens verkeerd deed, nadat hij om extra drank had gevraagd. Een verzoek wat Lilith niet ging inwilligen. Ze kruiste verontwaardigd haar armen over elkaar en wilde ergens wel weten waar dit naartoe ging. Plots leunde de onbekende jongeman over de toog. Hij reikte naar een handdoek die iets verderop lag. Op datzelfde moment keek hij naar haar en drukte kort zijn lippen op die van haar. Verbijsterd keek ze naar hem. Hoe? Wat? Waar haalde hij het gore lef vandaan?! De verontwaardiging steeg en Lilith werd zelfs boos. En dan hadden ze ook nog eens het lef om erover te praten alsof haar kussen een soort sport was. En wie waarmee had gewonnen. Echt?! De druppel was wel dat de Aziatische jongen nonchalant om een biertje vroeg, terwijl hij zijn nagels ging schoonmaken. Voor wie dichtbij zat, kon een klets horen. Lilith had de Aziatische jongen met haar vlakke hand in het gezicht geslagen. Nog voordat de jongeman met de zwarte dreads erom in lachen kon uitbarsten, had hij een vuist tegen zijn neus te pakken. Hij sloeg achterover tegen de grond. Enkele mensen, veelal stamgasten die Lilith kenden, begonnen te juichen en te lachen. Zij wisten al langer dan vandaag dat je de barvrouw niet als object moest zien. De jongeman ging rechtop zitten met een hand voor zijn gezicht. Zijn blik was verwrongen van pijn en bloed sijpelde tussen zijn vingers door. Lilith twijfelde er niet aan dat ze zijn neus had gebroken. Kort wierp ze ieder van hen nog een boze blik toe, waarna ze verder ging met haar werkzaamheden achter de bar.
Dat was dan ook weer niet nodig... Maar het was een opluchting dat hij geen vuist tegen zijn neus kreeg zoals de jongen die nu op de grond lag. Maar die geur die opnieuw zijn neus bereikte maakte het niet beter. Zijn ademhaling versnelde, zijn hartslag deed hetzelfde. 'Je kan iedereen makkelijk aan' zei een stemmetje in zijn hoofd. 'Als je me maar gewoon toelaat.' Hunter sloot zijn ogen en haalde moeizaam zijn hand door zijn zwarte haren heen. De hand bleef achter op zijn nek liggen, op de metalen halsband. 'Het word leuk, laat je gaan.' Sprak zijn gedachte hem toe en hij voelde hoe zijn kaken en hoektanden scherper werden. Dit was slecht, dit was enorm slecht. Hij hopende zijn ogen langzaam om voor zich uit te staren. "Een whisky?" Zijn kaken hield hij strak op elkaar en hij hoopte dat ze op dit moment hem niet ging tegenwerken. Maar ergens had hij het idee dat dit enkel slechter kon worden. 'Slacht ze gewoon allemaal.' Hij schudde eens zijn hoofd, het bloed moest weg.. Dat was wel het handigste, als het bloed weg zou zijn. Hij durfde niet eens achterom te kijken. Zacht kwam een lage grom uit zijn keel, iets wat de mensen gelukkig door de muziek niet konden horen. "Waar is het toilet?" Vroeg hij op dezelfde moeilijke manier aan haar, het was handig als hij in ieder geval zichzelf dadelijk terug kon trekken.
Oct 20, 2016 17:59:11 GMT
Rank
Posts
A rookie
46
When a rose withers, all that remains is a rotting corpse...
De man met de dreadlocks droop af. Hij verliet zelfs de club, omdat hij daar die avond niets meer zou bereiken. Te veel mensen hadden immers zijn vernedering gezien. Sowieso, hij wilde naar een ziekenhuis en snel. Zijn gezicht deed veel te veel pijn. Hoe kon zo'n grietje zo sterk zijn? Die zou hij nog wel een keer krijgen als ze op straat liep, beloofde hij aan zichzelf. Lilith was nog steeds boos, ondanks dat ze een ogenschijnlijk luchtig gesprek met iemand anders aan het voeren was. Zo nu en dan schonk ze iets voor iemand in. De één zat ook aan de bar, een ander had een bestelling voor vier personen aan een tafeltje. Toen de Aziatische jongen vroeg om een whiskey keek ze koeltjes naar hem. 'Nee', zei ze kortaf. 'Jij hebt wel genoeg gehad.' Het mocht duidelijk voor de jongen zijn dat ze hem echt niet mocht. Daarom wilde Lilith hem verder negeren en doorgaan met haar werkzaamheden. Kort erna moest hij weer wat. 'Waar is het toilet?', vroeg de jongeman. Hij leek ergens moeite mee te hebben, maar Lilith had er geen medelijden meer mee. Ze wees naar schuin achter hem. Als hij haar vinger zou volgen, dan kon hij in het lounge gedeelte rechts achter hem een bordje zien met "toiletten" erop. Voor elk geslacht waren er twee toiletten. Handen wassen of opfrissen kon bij de twee wasbakken die er per ruimte hingen met daarboven één grote spiegel. Je handen drogen moest gewoon met papieren handdoekjes, maar het was er zeker schoon.
"Ook zonder drank had ik hetzelfde gedaan." Bromde hij. Waarna hij haar vinger volgde en richting het toilet ging. Hij probeerde zichzelf rechtop te houden. Terwijl hij soms zijn blik op een persoon liet rusten. Eten, dat was niet verkeerd namelijk. Eenmaal aangekomen op een toilet stroopte hij zijn mouw op en begroef zijn tanden in zijn onderarm. Niet dat zijn eigen bloed hem ook maar iets zou helpen, het was tenminste een gedachte die hij zichzelf kon afdwingen. Het ging dan wel niet zo goed als hij had gehoopt, hij moest iets vinden om zijn honger mee te stillen. Een meisje wat maar dronken genoeg zou zijn was een optie. Als het meisje maar lange mouwen had kon hij daar bloed van tappen en viel het niemand teveel op. Of op de schouder natuurlijk. Hij voelde hoe zijn tanden groeide bij de gedachte aan bloed. Dat was het beste plan die hij had, de jongen rechtte zijn rug en liep de deur uit en ging nonchalant tegen de muur aan staan. Was er een dame die naar hem keek, knipoogde hij erna. Het duurde dan ook niet lang voordat er een meisje naar hem toe kwam. "Jou heb ik hier nog nooit gezien." Was haar eerste zin en Hunter grijnsde naar haar. "Klopt, ik woon hier ook niet zo lang. Maar ik had behoefte aan een drankje en deze plek zag er geschikt uit." Zei hij rustig. Het meisje kwam toch iets dichter bij hem staan. "Bevalt het je?" Vroeg ze toen toch nieuwsgierig. "Ja, goede muziek, mooie dames. Ik kan niet om meer vragen." Het meisje liet een lachje horen, het was duidelijk dat dit meisje teveel op had. Het was niet eens zo laat en nu al wankel op de benen... "Ik ben Mia." Zei ze met een glimlach en haar hand onhandig naar hem uitstak. Hunter nam deze aan en trok haar iets naar zich toe. "Hunter." Het meisje accepteerde dat hij haar iets naar zich toe trok en ging gretig dichterbij hem staan. Maar keek hem verbaasd aan. Dit zorgde voor een vragende blik aan de kant van Mia. "Je ogen zijn raar." Maar ze moest lachen en legde een hand op zijn borst. "Lenzen." Was het simpele antwoord van de jongen en hij haalde zijn schouders dan ook op. "Met wie ben je hier eigenlijk?" Vroeg hij toen rustig en het meisje wees achter zich naar een meisje dat al met een andere jongen bezig was. "Maar het is wat saai omdat ze met hem bezig is. Dus ik zocht ook maar iemand." Verklaarde ze en haar gezicht dichter naar die van hem verplaatste. Hij zoende haar terug, het meisje had geen lange mauwen, dus het ging de schouder worden. Hij legde een hand op haar kont en trok haar dichter tegen zich aan, een enkele meter verder was een plekje dat weg leek te vallen omdat er niet echt licht op scheen. Hij haalde zijn lippen van de hare en ze keek hem even verbaasd aan. "Was dat alles?" Vroeg ze bijdehand en dit zorgde voor een grijns. Hij duwde haar even verderop tegen de muur. "Je bent niet kinky genoeg voor mij." Zei Hunter dan ook toen hij zijn schouders ophaalde. "Probeer maar." Dronken meisjes waren makkelijk. Hij drukte zijn lippen op die van haar en schoof haar shirt van haar schouder en zette zijn tanden erin. Een zachte kreun, terwijl ze een hand in zijn nek wilde leggen. Met zijn andere hand greep hij snel haar pols vast en hield deze boven haar hoofd vast. Dit drinken deed hem goed en het duurde dan ook niet lang voordat hij klaar was en hij zijn lippen weer op die van haar plaatste. Hij haalde zijn lippen even van de hare en ze keek hem met een grijns aan. "Dat vond ik niet erg." Zei ze dan ook met een grijns. "misschien even papier ertegenaan houden." Zei hij rustig en het meisje knikte en liep richting de wc. Hunter veegde zijn lippen af en wachtte totdat het meisje terug kwam. Na even was dat het geval en Hunter gaf haar wat geld. "Ga iets lekkers halen." Ze glimlachte naar hem en liep dan ook richting de bar, terwijl ze nog langs haar vriendin liep om daarna richting de bar te lopen.
Oct 20, 2016 17:59:11 GMT
Rank
Posts
A rookie
46
When a rose withers, all that remains is a rotting corpse...
Lilith keek de jongeman nog even boos na. Hij had het zonder drank hetzelfde gedaan? Daar werd ze in eerste instantie niet vrolijker van. Aan de andere kant, ze kon het ook als een compliment zien. Hoewel ze aan aandacht geen gebrek had. Even schudde Lilith haar hoofd nog misprijzend, voordat ze terug aan het werk ging. Voor haar vorderde de avond rustig. Vrienden van haar kwamen haar aan de bar begroeten, om daarna de dansvloer op te gaan. Stamgasten dronken meer dan hun taks en zo nu en dan had iemand een verzoeknummertje. Dat geld ging dan in de fooienpot, waar Lilith tachtig procent van mocht behouden. De andere twintig waren uiteraard voor Jay.
Ineens rook Lilith bloed. Alweer?! Ze liet haar blik over de club gaan. Waren er al sommige bezig met het uitwisselen? Meestal deden ze dat niet in de club. Puur om de reden dat Jay het niet wilde hebben, voordat er gedonder van kwam. Haar blik bleef rusten op een wat donker hoekje. Nier veel later liep een jonge vrouw ervan weg naar de toiletten. Lilith kon duidelijk ruiken dat het bloed bij haar vandaan kwam. En wie was de dader? Geen verrassing, het was de Aziatische jongen. Ze kon zijn geur er zo tussenuit pikken. De jonge vrouw kwam na het toiletbezoek terug naar de jongen lopen, voordat ze alleen haar kant op kwam. Lilith beet kort op de binnenkant van haar lip. Al dat bloed vandaag maakte haar hongerig en boos. Maar ze zou pas later haar afspraak hebben. Voor nu kon ze haar boosheid wel afreageren op de jongen die sowieso fout zat. Lilith tikte Jay op zijn schouder aan. Ze vertelde hem dat de jonge vrouw die nu naar de bar kwam een regel had overtreden en eruit moest. Plus dat ze zelf even iets af te handelen had. De eigenaar stemde toe en Lilith glimlachte tevreden. De jonge vrouw zwaaide met geld om de aandacht te krijgen. Lilith keek om. De blik in haar ogen was een valse. Ze liep om de bar heen, greep een handvol haren van de jonge vrouw en sleurde haar mee naar de uitgang. Zonder pardon zette Lilith haar op straat. ‘Wegend overtreding van de regels’, verklaarde de zilverharige kort en liet de deur dichtvallen. Vervolgens beende Lilith op de Aziatische jongen af. Haar ogen verraadden dat ze op oorlogspad was. Ze greep hem bij de boord van zijn shirt en trok hem met verrassend veel kracht met zich mee. Als hij tegenstribbelde, dan gebruikte ze gewoon wat extra kracht. Ze zou hem hoe dan ook mee naar achteren krijgen, door het magazijn en daar weer een deur door die uitkwam op een lege, donkere steeg. Boos duwde Lilith hem tegen een muur aan een keek met vernauwde ogen naar hem. ‘Ik weet niet wie of wat jij bent, maar dit is míjn terrein’, waarschuwde ze hem.
Hunter was niet zozeer op het meisje aan het wachten, hij had uiteindelijk gehad wat hij wilde. Niet dat het zo veel was geweest, maar het was genoeg voor nu. Hij streelde door zijn haren heen, maar een zucht kwam uit zijn lippen toen hij haar zag. Ze kwam recht op hem af en eerlijk gezegd had hij een hardhandigere aanpak verwacht. Hij liet zichzelf meesleuren terwijl hij de omgeving bekeek. Hij gromde enkel zacht toen hij de muur voelde. "Ja dat zou ik ook willen weten." Zei hij met een grommende ondertoon in zijn stem. Hij wilde zelf ook graag weten wat hij was. "Maar jou terrein? Je had het misschien beter moeten afbakenen. Doe niet zo ontzettend obsessief, nooit gehoord van gezellig doen? Spontaan?" Hij keek de steeg door. 'laat ons spelen, ik kan spontaan zijn.' Alweer die stem in zijn hoofd en hij keek terug naar Lilith. "Of kun jij enkel spontaan zijn als je iemand een klap geeft?" Hij negeerde de stem die door zijn hoofd raasde en keek haar met een scheve grijns aan. "Ik hoef niks van jou terrein, jij mag lekker blij zijn met de nachtclub. Wat heeft iemand zoals jou daar sowieso te zoeken?" Vroeg hij toen niet begrijpend, ze moest iets zijn. Al had hij geen idee wat het was. Maar ze had niet kunnen weten wat er was gebeurt, tenzij het meisje had verteld wat er gebeurd was. Maar daar was simpelweg te weinig tijd voor geweest.
Oct 20, 2016 17:59:11 GMT
Rank
Posts
A rookie
46
When a rose withers, all that remains is a rotting corpse...
‘Oh, geloof me’, gromde Lilith half. ‘Iedereen weet dat dit mijn terrein is. En nieuwelingen komen er vaak snel achter.’ Haar nagels begonnen iets te groeien. De jongen ging verder over onzinnige dingen. Of ze spontaan kon zijn, ofzo. ‘Spontaan?’, vroeg ze verontwaardigd. ‘Ik hoef niet spontaan te doen. En als jij spontaan wilt doen, dan kan je spontaan oprotten!’ ‘Ik hoef niks van jou terrein, jij mag lekker blij zijn met de nachtclub. Wat heeft iemand zoals jou daar sowieso te zoeken?’, kaatste de jongen terug. ‘Iemand zoals mij? Wat kan jou dat schelen? Het is mijn terrein, punt. Daarbij werk ik gewoon hier. Dus wil ik ook geen problemen met idioten die opzichtig bloed zuipen. Ga daarmee door, en ze zulle hier heel snel zijn van The Below’, zei ze boos. Daar wist hij toch wel van? The Below? En alle etters die daar vandaan kwamen.
"Je overdrijft, het was niet overdreven opzichtig." Hij liet zijn hoofd tegen de muur aan hangen en keek naar boven, niks er was niks te zien hier. "Jou terrein, jou terrein. Ik snap het, is dat het enige wat je kan zeggen?" De mensen van The Below, ja vage geruchten en gedoe. "Wie zegt dat ik daar niet al vandaan kom?" Hij had een metalen halsband door zijn huid geboord, hij had werkelijk geen idee hoe hij eraan kwam. Iemand hier kon het leuk hebben gevonden om met hem te vervelen, of hij kwam werkelijk van The Below. "Daarbij begin je een beetje te vervelen, ga je nog meer in de herhaling vallen over je terrein en dat ik moet oprotten. Wat wil je nu eigenlijk van me? je had me gewoon buiten kunnen gooien en de deur dicht kunnen trekken." Een halve grijns kwam op zijn lippen, zou hij haar nog meer kunnen uitlokken? Hoe veel bozer kon iemand worden? Hij was benieuwd wat ze was en het bleek dat hij het enkel zo uit haar zou kunnen trekken.
Oct 20, 2016 17:59:11 GMT
Rank
Posts
A rookie
46
When a rose withers, all that remains is a rotting corpse...
'Het is wel opzichtig als iemand bloedend naar de toiletten loopt. Als er nog een ander was geweest, had die het waarschijnlijk ook opgemerkt', zei Lilith, terwijl ze de jongeman losliet. 'Die man van eerder, dat was zeker ook jouw slachtoffer?', vroeg ze nog altijd geïrriteerd. Lilith gaf de Aziatische jongen nu de kans om zelf op te rotten. Dat leek hij nu toch zo graag te willen. Dan kon hij gaan ook. Zij viel misschien in de herhaling, maar hij was constant als een dronkenlap. En maar denken dat hij "speels" kon zijn. Zo roekeloos. Zo onverantwoordelijk. Zo... zo... dom! 'Verbeeld je maar niks, jochie. Ik wil niks van je, behalve dat je gaat, en hier niet meer terugkomt.' Lilith deed één stapje achteruit.
"Natuurlijk, het is niet dat degene die bloed ruiken, zelf geen bloed nodig hebben." Hij streek zijn shirt glad en keek haar verbaasd aan toen ze het had over dat hij zich niks moet verbeelden. "Ik verbeeld me niks, jij denkt werkelijk dat ik me iets met jou verbeeld? Ik zoek geen saaie oude muts." Hij haalde zijn schouders op. "Maar niet meer terugkomen? Dat gaat hem niet worden." Zei hij gemakkelijk. Hij ging zichzelf dus echt niet laten wegjagen omdat hij een keer had gedronken. Waarom deed ze zo overdreven? "Jij moet wel heel veel shit hebben meegemaakt om zo bedorven te zijn." Hij keek naar de muur van het gebouw omhoog. Hij liep langs haar af en klom langs de stenen omhoog, er zaten geen ramen dus hij kon in een keer door naar het dak als hij dat wilde.
Oct 20, 2016 17:59:11 GMT
Rank
Posts
A rookie
46
When a rose withers, all that remains is a rotting corpse...
Oh, nu was ze dus ineens oud en bedorven? Eerder zou hij haar nog gekust hebben, drank of geen drank. Wat een wispelturige tuthola was die gozer. Irritant ook nog. 'Het zal je spijten als je terugkomt', waarschuwde Lilith een laatste maal. Ze liet hem het dak op klimmen, terwijl zij zelf weer naar binnenging. Ze deed de deur dicht en op slot. Nu had ze nog meer zin in bloed, verdomme. Lilith ging terug achter de bar staan, alsof er niks was gebeurd. Nog even, dan had ze haar afspraak. Gelukkig.
Zijn hoofd was voorover gebogen, de capuchon begroef zijn gezicht in de schaduw. De meeste mensen die zagen wat hij had, waren niet echt onder de indruk. Deze hadden meer gezien of vonden het maar iets zieligs. Het was ook niet zo dat hij superkrachten had of iets dergelijks. Zijn handen waren diep in zijn zakken gestoken, terwijl hij de koude nacht tot hem door wilde dringen. Iets wat niet geheel lukte, hij had zichzelf goed aangekleed in een zwart jack en een zwarte trui. Zijn zwarte broek hield zijn benen warm, terwijl zijn simpele zwarte sneakers hem de weg wees. Hij liep een café binnen die hem tegemoet kwam met heftigere muziek. Het was niet zo dat de jongen er helemaal voor was, maar het was ook niet verkeerd. Dit zorgde er dan ook voor dat de jongen plaats nam aan de bar en de capuchon iets naar achteren schoof, maar hij bleef erop bewust dat niemand de zijkant van zijn hoofd kon zien. "Mag ik een bier?" Vroeg hij rustig en het geld op de bar legde. Hij moest maar weer eens een bank overvallen. Was iets wat hij in gedachte tegen zichzelf zei en wachtte totdat de aantrekkelijke barvrouw hem zou helpen. Hij viel niet echt op haar type, maar ze was niet lelijk te noemen.
Oct 20, 2016 17:59:11 GMT
Rank
Posts
A rookie
46
When a rose withers, all that remains is a rotting corpse...
De zaterdagavond verliep nog altijd rustig. Het was een standaard avond en daar was Lilith blij om. De bloeddrinkende jongen had zich nog niet weer laten zien. Wat maakte dat haar humeur weer opgetogen was. Deze avond droeg Lilith een rood lederen broek, met een simpel zwart truitje zonder mouwen. Ze was net de toog aan het leegruimen van vieze glazen, toen iemand aan de bar kwam zitten en om een biertje vroeg. Goh, lekker specifiek, dacht Lilith bij zichzelf, terwijl ze over haar schouder vriendelijk zei: 'Één momentje.' Ze zette de vieze glazen neer om eerst nog één glas in het sop over de borstel te halen, voordat ze bij de nieuwe besteller kwam staan. 'Wil je uit de tap of een fles?', vroeg ze eerst, zonder haar lichte ergernis te tonen en met een klantvriendelijke glimlach op haar gezicht. Lilith bekeek de man even, zoals ze elke klant in zich op nam, zodat ze wist wie of wat er in de club rondliep. 'Voorkeur voor een merk?', vroeg ze, nadat haar eerste vraag was beantwoord. 'Oké, komt eraan', zei ze toen ze eindelijk meer had dan de vraag om een biertje. Lilith liep even weg. Kort erop kwam ze teruglopen met een glas bier. Ze zette het voor de man neer en nam zijn geld in ontvangst. Dat verdween de kassa in, waarna ze terugliep naar haar sopje. De glazen werden grondig geborsteld en afgespoeld, voordat ze op het rooster te drogen bleven staan. Haar blik gleed zo nu en dan over iedereen in de club. De nieuwe man kreeg af en toe ook een blik van haar. Puur omdat zij hem nog niet eerder had gezien. Het was opvallend. Dat zeker. Dat er in korte tijd nieuwe mensen over de vloer kwamen. Zo heel vaak gebeurde dat niet, want de meeste nieuwe zaten verkeerd en bleven zeker geen biertje of iets drinken.
Een momentje moest wel lukken en de jongen knikte dan ook richting het vrouwelijk schoon. Hij keek rond en was blij hier aan te zijn gekomen, normaal keken ze hem nogal vragend aan als hij met een capuchon binnen kwam, zolang hij deze op zou mogen houden, was dit een goede plek voor hem. Er liepen hier wel vreemder uitziende mensen en dat was goed. Zo viel hij niet overdreven veel op. Toen hij opmerkte dat ze voor hem stond, keek hij weer op en keek haar een enkele seconde vragend aan. Hij leek er even over na te moeten denken, maar al snel had hij het voor de geest. "uit de fles en van het merk Triangle." Hij glimlachte naar haar en hij nam het glas aan. "Dankje." Zei hij haar. Blaze staarde iets voor zich uit, het was namelijk niet makkelijk als je mensen uit je geheugen had gewist, deze je nu liever wilde herinneren. Maar hij had het gedaan om hen te beschermen en dat was wat telde. Langzaam leek hij weer in het nu te komen en nam een slokje van zijn bier. Hij moest een plan verzinnen om weer aan geld te komen en natuurlijk; welke bank hij daarvoor ging gebruiken.