Jul 19, 2017 19:49:48 GMT
|
|
|
|
Rank
Posts
Plotter
|
|
A rookie
91
Click
|
It's hard for me to show kindness to people that hate me, I'm not that Evolved.
|
|
|
|
Jan 17, 2015 20:32:00 GMT
Post by Rhyme on Jan 17, 2015 20:32:00 GMT
Oke, klaarblijkelijk had ze inderdaad iemand meegenomen die wat minder gezellig was. Haar vrienden vonden The underground en Below wel interessant. Waarom had ze ook alweer gedacht dat deze man haar interesse zou accepteren. Had ze ergens verwacht dat deze man haar er juist naartoe zou kunnen brengen? Nee, zo was ze niet. Toch begreep ze niet waarom ze er deze man over vertelde. Ze prikte wat ongemakkelijk met haar lepel in het ijs, terwijl ze af en toe een hapje nam. Ze hield er niet van als mensen haar teveel aanspraken alsof ze een kind was. Natuurlijk was ze nog niet volwassen, maar dat hield niet in dat mensen haar moesten pamperen. Een zucht daarom ook, terwijl ze toegaf dat hij misschien wel gelijk zou hebben. Al wilde ze weten wat hij geloofde en daarom vroeg ze of hij dat dan ook deed. Hij legde uit wat hij dacht en het leek eigenlijk een stuk logischer als wat haar vriendinnen zeiden. "Dus, jij bent er nooit geweest?" Vroeg ze rustig, doelde niet zozeer op 'The below' maar meer op 'The underground'. Ze keek hem nu weer aan, nieuwsgierig haast. "Nee ik wil er niet zozeer naartoe omdat ik het niet mag. Anders was ik al lang naar The Underground gegaan, was het niet? Dan wilde ik rebels zijn en doen wat niet mag. Maar dat doe ik niet, ik zit hier nog steeds en ben niet tegen de regels in naar beneden gegaan." Zei ze rustig, ze was nieuwsgierig, natuurlijk was ze dat. Maar het was niet zo dat ze daarom de dingen die haar ouders zeiden maar de rug toe te keren.
|
|
Aug 19, 2020 10:35:00 GMT
|
|
|
|
Group
Posts
Tracker
|
|
Administrator
45
Click
|
How about, nope!
|
|
|
|
Jan 17, 2015 21:24:57 GMT
Post by Jonathan on Jan 17, 2015 21:24:57 GMT
Jon had uit zorg gesproken, omdat hij het idee kreeg dat het meisje voor hem veel te naïef was. Ze kon in zijn ogen beter leren, voordat ze iets zou doen. Gelukkig bevestigde Rhyme wel dat ze naar haar ouders zou luisteren en niet "vroegtijdig" zou gaan kijken. Al kon ze in zijn ogen beter helemaal niet willen gaan. Uiteraard was hij niet blind of doof voor haar ongemak. Echter, hij had liever dat ze nu ongemakkelijk was, dan dat hij een bepaalde interesse verder had aangewakkerd. Al begon hij wel te twijfelen of hij moest zeggen waarom hij er zo op gebrand leek te zijn haar daar weg te houden. 'Dus jij bent er nooit geweest?', vroeg de blondine toen ineens. Haar ogen keken nieuwsgierig naar hem op. Nu was het Jon die zich voor een moment ongemakkelijk leek te voelen. Het toonde slechts van korte duur op zijn gezicht. Hij dacht na, slaakte een korte zucht en leunde vervolgens weer naar achteren. Enkel deze keer niet op zijn lakse, onderuitgezakte manier. Hij bleef rechtop zitten en keek nog altijd serieus. 'Ik woon op de grens, om het zo maar te zeggen', het volume van zijn stem was iets gedaald. Niet iedereen hoefde mee te luisteren, al was het gelukkig nog steeds rustig. 'Ik zie genoeg van The Underground om te weten dat je er beter niet kan rondlopen. En dat bedoel ik algemeen, niet specifiek naar jou. Ook de achterwijken zijn niet heel erg veilig. Vaker dan niet vloeit dat van The Underground uit in de achterwijken.' Jon meende het. Het was geen waarschuwing meer, en er klonk zelfs een hint van droefheid door in zijn stem. Hij keek Rhyme strak aan. 'Wat zoek je daar? Of wat hoop je te vinden?', vroeg hij niet echt begrijpend. Het leven in The Above leek hem zo veel beter. Voor hem was het echter niet weggelegd. Daarvoor paste hij niet tussen deze mensen.
|
|
Jul 19, 2017 19:49:48 GMT
|
|
|
|
Rank
Posts
Plotter
|
|
A rookie
91
Click
|
It's hard for me to show kindness to people that hate me, I'm not that Evolved.
|
|
|
|
Jan 20, 2015 19:40:40 GMT
Post by Rhyme on Jan 20, 2015 19:40:40 GMT
Ze keek hem afwachtend aan, benieuwd ergens naar zijn verhaal. Wat zorgde ervoor dat hij haar zo streng moest aanspreken? Had hij er iets meegemaakt... Kwam er haast vanzelfsprekend op in haar gedachte. Maar hij begon zijn verhaal al, ze keek weer even naar haar ijs om daar snel een hapje van te nemen en keek weer op naar hem. Hij woonde op de grens? Dit zorgde dan ook even voor een vragende blik in haar ogen. Hij had het over de achterwijken, oke, ze moest toegeven dat ze er ook niet zo vaak geweest was, maar wel eens om bij een discotheek te komen. Deze iets minder luguber was als enkele andere huizen die ze er heeft gezien. Toen vroeg hij haar wat ze daar zocht, of hoopte te vinden en Rhyme keek hem haast als geschrokken aan. Waarom.. Wat? Ja ze was een beetje benieuwd naar iets, maar dat was vast niet iets heel vreemds ofzo. Ja, ze had pas met haar moeder de foto's van haar jeugd doorgespit en had zich afgevraagd waarom haar moeder niet zwanger ergens op te zien was. Maar ze was nu niet echt van plan om dit meteen aan deze man te vertellen. "Ik.. Geen idee." Mompelde ze, aangezien ze nu niet werkelijk verwachtte dat ze daar zozeer op antwoorden kon komen. Toch was ze zich er natuurlijk wel van bewust dat haar ogen nogal apart waren. Iets wat eigenlijk ook 'gewoon' zou hebben kunnen ontstaan. "Het is gewoon soms apart dat er zoveel dingen gebeuren zonder dat je er echt weet van had." Zei ze toen zacht. "Wat als mensen niet blijken wie we denken, is dat mogelijk?" Het leek haast meer alsof ze in zichzelf aan het mijmeren was doordat ze naar haar ijsje aan het kijken was. Nu keek ze toch op naar hem en zuchtte. "Het maakt ook niks uit." Ze stak haar hand in de lucht en betaalde, dit zorgde ervoor dat ze kon gaan als ze dat wilde. Al was ze niet zo asociaal opgevoed dat ze er nu meteen vandoor ging.
|
|
Aug 19, 2020 10:35:00 GMT
|
|
|
|
Group
Posts
Tracker
|
|
Administrator
45
Click
|
How about, nope!
|
|
|
|
Jan 20, 2015 20:01:24 GMT
Post by Jonathan on Jan 20, 2015 20:01:24 GMT
Jon hoorde Rhyme aan. Haar voorkomen tijdens het verhaal leek alsof zij zich verloren voelde. Was ze dan toch anders, om het zo maar te noemen. Hij vroeg er niet naar. Dat was immers zijn zaak niet, en mocht het uitkomen, dan betekende dat enkel problemen voor haar. Hij at rustig zijn sundae op. 'Ik denk zeker dat er mensen zijn die anders lijken dan dat ze werkelijk zijn', zei Jon en hij stond rustig op. Kort keek hij nog naar de blondine. 'Bedankt voor de sundae', zei hij, voordat hij omdraaide en wegliep. Ter begroeting stak hij nog even zijn hand op, waarna hij het eerste het beste steegje in verdween. Als Rhyme nog goed keek op het tafeltje, zag ze onder het onderzettertje -waar hij de hele tijd mee had zitten spelen- een briefje van twintig liggen. Genoeg voor beide sundae's en een ruime tip voor de ober.
|
|